Palmpasen 2005 in Borne (Foto René Nijkamp) 

Palmpasen 2005.

Onder een prachtig voorjaarszonnetje vond in Borne weer de traditionele palmpasenoptocht plaats. Na een gezinsviering in de St. Stephanuskerk, trokken honderden kinderen met hun begeleiders door het centrum van Borne. Een prachtige traditie waarvan wij elk jaar weer genieten. Dit jaar was het voor Ria en mij extra genieten omdat Suzanne (onze oudste kleindochter) voor het eerst meezong met het kinderkoor van de Stephanuskerk. Wat kun je als grootouders dan toch trots en gelukkig zijn. Het mooie weer van vandaag zorgde toch al voor een goede stemming. Bovendien lijkt de manuele therapie zijn vruchten af te werpen, want mijn rugpijn is aanzienlijk verminderd. De nabije toekomst lijkt dus weer zonnig.

Rugpijn.

Het wordt weer eens tijd om de website aan te vullen. Eigenlijk heb ik weinig nieuws te vertellen. Sinds de vorige publicatie is mijn rugpijn alleen maar erger geworden en sinds dinsdag jl. ben ik onder behandeling van een manueel therapeut. Lopen en fietsen gaat wel, maar als ik een half uurtje heb gezeten kom ik bijna niet meer uit de stoel. Heel vervelend zo'n beperking van je bewegingsvrijheid. Een aangename verrassing was deze week het terugvinden van een "oude buurjongen" via www.schoolbank.nl. We hebben elkaar in zo'n 50 jaar niet meer gezien en we hebben het voornemen eens een afspraak te maken. Ik heb een tijdje getwijfeld of inschrijving bij Schoolbank wel zinvol was, maar deze week is dus gebleken dat het toch een leuk resultaat kan opleveren. De woensdag is niet meer wat het is geweest. Enerzijds ben ik blij dat ik die dag voor mezelf heb en niet naar de repetitie hoef, anderzijds mis ik toch wel de gezelligheid van het samen zingen met "die late Sanghers". Inmiddels heb ik al weer lang genoeg achter de computer gezeten en wordt het tijd om weer in beweging te komen, als dat nog lukt tenminste.

Wat een week

Terwijl we eigenlijk al met de gedachten bij het voorjaar waren, werden we deze week verrast met een flink pak sneeuw. Voor de kleinkinderen was het fantastisch, maar voor mij hoefde het eigenlijk niet meer. Bovendien heeft het sneeuwruimen vervelende gevolgen voor mij gehad want ik kamp nu met een stevige rugpijn. De afgelopen weken heb ik mij voornamelijk beziggehouden met het installeren van mijn nieuwe computer en het plaatsen en op @Home aansluiten van mijn vorige computer bij vrienden. Op het laatst kun je geen beeldscherm meer zien. Toch heeft Ria zich voorgenomen nu ook gebruik te gaan maken van de computer en na wat instructies van mijn kant heeft ze al aardige vorderingen gemaakt. Het eerste begin is, zoals altijd moeilijk, maar met een beetje goede wil zal ze snel gebruik kunnen maken van de electronische snelweg.

Maart roert z'n staart